Overslaan en naar de inhoud gaan

Geschiedenis

Op 11 januari 1992 werd het Muziekinstrumentenmuseum van Brussel - kortweg MIM - als vierde departement toegevoegd aan de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis. Bij Koninklijk Besluit erkende de Belgische staat het wetenschappelijke karakter van de instelling en splitste ze op in twee afdelingen : de sectie oude muziek en de sectie moderne (19e en 20e eeuw) en traditionele muziek. Het Instrumentenmuseum - zoals het toen heette - werd evenwel al opgericht op 1 februari 1877, als afdeling van het Koninklijk Muziekconservatorium van Brussel. Het had een didactische bedoeling : de studenten in contact brengen met historische instrumenten.

Oprichting van het Instrumentenmuseum

Op 11 januari 1992 werd het Muziekinstrumentenmuseum van Brussel - kortweg MIM - als vierde departement toegevoegd aan de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis. Bij Koninklijk Besluit erkende de Belgische staat het wetenschappelijke karakter van de instelling en splitste ze op in twee afdelingen : de sectie oude muziek en de sectie moderne (19e en 20e eeuw) en traditionele muziek.

Het Instrumentenmuseum - zoals het toen heette - werd evenwel al opgericht op 1 februari 1877, als afdeling van het Koninklijk Muziekconservatorium van Brussel. Het had een didactische bedoeling: de...

Lees meer
Fétis & Tagore
Fétis & Tagore

Victor-Charles Mahillon

De eerste conservator, Victor-Charles Mahillon (1841-1924), bouwde deze twee collecties uit tot een van de rijkste verzamelingen van de wereld.

Tussen 1880 en 1922 maakte Mahillon een monumentale catalogus van de collectie van het museum. Dit werk bevat tevens de vier versies van zijn Essai de classification méthodique de tous les instruments anciens et modernes, dat als basis diende voor de classificatie van E.M. von Hornbostel en C. Sachs, die nu nog altijd gebruikt wordt.

In 1877 stichtte Mahillon een restauratie-atelier in het museum. Hij nam een werkman van zijn fabriek in dienst...

Lees meer
Mahillon
Victor-Charles Mahillon

De collecties van na Mahillon tot op heden...

Na de Eerste Wereldoorlog werden schenkers en mecenassen steeds zeldzamer. Van 1924 tot 1968 werd nauwelijks een duizendtal instrumenten aangekocht. De conservators die Ernest Closson (van 1924 tot 1936) opvolgden, zoals zijn zoon Herman (van 1936 tot 1945) en René Lyr (van 1945 tot 1957) konden niets anders doen dan de bestaande verzameling bewaren. En zelfs daarvoor was het budget dat aan het museum werd toegekend ontoereikend.

Met de komst van Roger Bragard (1903-1985), conservator van 1957 tot 1968, verbeterde de situatie enigszins. Bragard was een eminent latinist die via zijn grote...

Lees meer
Roger Bragard
Roger Bragard